Merhaba Mustafa,
Bu sefer şamata yapamıyacağım, sadece içimi dökmek istiyorum sana, aksi takdirde patlayacağım, çok kötüyüm. Neyseki sen varsın....
Nerden başlayacağımı bilemiyorum ancak, öncelikle erkek arkadaşımdan ayrıldığımı söylemek istiyorum. 2 hafta oluyor, sana yeni anlatıyorum bunu. Üzülmüyorum ayrıldığımız için, asıl beni kötü hissettiren şey dün gördüğüm rüya oldu. Babam saçlarımı okşuyordu ve “güzel kızım, hayat yolunda onurla yürüyorsun” diyordu. Biten ilişkimden haberi yoktu sanki...Dediği gibi olmadığımı söyleyecektim fakat boğazım düğümlendi. Eliyle gözlerimi kapadı, sanki diyeceklerimi gözlerimde görmüştü.Tekrar açtığımda gözlerimi, uyanmıştım, gözlerimde yaşlarla...Bir daha uyuyamadım bütün gece.Epeyce babamı düşündüm. O hala kızını gözlüyor, iyiliğini istiyor, bazen o kadar çok özlüyorum ki Mustafa....Sonra sen geldin aklıma.Seninle ayrıldığımız halde babamın cenazesine gelişini hatırlıyorum. Senin kadar hiç kimse sevmedi beni ailem dışında, daha zor oluyor babamın yokluğunu unutmak, senin yokluğunda. Seni bir hiç uğruna aldattım, bırakmakta beni haklıydın, beni kırmayıp arkadaşım kaldın ama yokluğunda farkettim ki seni seviyorum, arkadaşım gibi değil, daha fazlasıyla ve eğer affedebilirsen beni, seni tekrar istiyorum. Seni seviyorum mustafam....
Öznur Ökmen
Merhaba Öznur,
Hayat herzaman şamatadan oluşmaz, paylaşman önemliydi içindekileri benimle, merak etme hissettiklerini anlıyorum. 1 buçuk yıldır bütün mektuplarını saklıyorum, seni az çok tanıyorum.
Aslında sana bahsetmediğim şeyler var, o yüzden suçlamaya hakkım yok seni, senden sonra birçok kişide yaşadım senin yaşadığın suçluluk duygusunu. Sevgiliye yapılan hata bazen öyle bir zincirleme reaksyona dönüşür ki, sonucunda senin beni kırdığın gibi kırabilirim ben de diğer insanları. Umarım mektup yazmak kadar kolay düzelir, senin bozduğun ilişkimiz ve benim bozduğum ilişkiler. İnsanlar gördüm aşka olan inançlarını yitirdiler benim yüzümden. Onca kız tanıdım hiçbiri farklı gelmedi bana. Hep aynı “seni seviyorum” yalanı, biliyorum anlam taşımadığını. Yalanlar sadece kendimize söyleniyor, mide bulandırıcı ve birazda budalaca hissettiriyor insana. Umarım özümüze dönebiliriz artık, meleklerin saflığı gibi. Sonu yok böyle ilişkilerin, öyle bir lanet ki bu, geçmişi unutmak için sürekli içilen içkiler gibi, mutluluk vermiyor, mutsuzluğu unutturuyor. Cevabımı biliyorsun, seni affediyorum, çünkü seni hala seviyorum.
Mustafa Can
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder